ustanawiać

ustanawiać
ustanawiać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, ustanawiaćam, ustanawiaća, ustanawiaćają, ustanawiaćany {{/stl_8}}– ustanowić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, ustanawiaćwię, ustanawiaćwi, ustanawiaćnów, ustanawiaćwiony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'nadawać czemuś moc urzędową, wprowadzać na zasadzie obowiązującego prawa; uchwalać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ustanawiać przepisy. Ustanawiać nowy kodeks pracy. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'powoływać kogoś na jakieś stanowisko, czynić kogoś kimś; wyznaczać, desygnować, mianować kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Prezydent ustanowił ambasadorów. Ustanowił go swoim następcą. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • dekretować — ndk IV, dekretowaćtuję, dekretowaćtujesz, dekretowaćtuj, dekretowaćował, dekretowaćowany 1. «wydawać dekret, ustanawiać co dekretem» Prezydent dekretował stan wyjątkowy. 2. «dokonywać dekretacji, zwłaszcza na dokumentach w księgowości (w zakresie …   Słownik języka polskiego

  • formować — ndk IV, formowaćmuję, formowaćmujesz, formowaćmuj, formowaćował, formowaćowany 1. «nadawać czemuś określoną formę, kształt; kształtować, wyrabiać» Formować czyjś charakter, pogląd na świat, umysł. 2. «organizować coś, ustanawiać, powoływać do… …   Słownik języka polskiego

  • fundować — ndk IV, fundowaćduję, fundowaćdujesz, fundowaćduj, fundowaćował, fundowaćowany 1. «budować, zakładać, ustanawiać coś na swój koszt do użytku publicznego» Fundowane stypendia. Fundować szkoły. 2. pot. «pokrywać koszty związane z zaproszeniem kogoś …   Słownik języka polskiego

  • konstytuować — ndk IV, konstytuowaćtuuję, konstytuowaćtuujesz, konstytuowaćtuuj, konstytuowaćował, konstytuowaćowany «ustanawiać, organizować, tworzyć» Konstytuować zarząd organizacji. konstytuować się «organizować się, tworzyć się» Konstytuuje się nowy komitet …   Słownik języka polskiego

  • kreować — ndk IV, kreuję, kreujesz, kreuj, kreowaćował, kreowaćowany 1. «tworzyć, stwarzać, ustanawiać, wprowadzać» Autor kreuje w powieści świat fikcji. 2. «odtwarzać postać utworu scenicznego, filmu (zwłaszcza w sposób oryginalny, wyróżniający się); grać …   Słownik języka polskiego

  • limitować — ndk IV, limitowaćtuję, limitowaćtujesz, limitowaćtuj, limitowaćował, limitowaćowany «ustanawiać, określać górną granicę; oznaczać najwyższą normę czegoś; ograniczać» Limitować papier. Limitowany towar. Nakład limituje liczbę czytelników.… …   Słownik języka polskiego

  • neutralizować — ndk IV, neutralizowaćzuję, neutralizowaćzujesz, neutralizowaćzuj, neutralizowaćował, neutralizowaćowany 1. «ustanawiać neutralność, czynić neutralnym» przen. «czynić nieszkodliwym, osłabiać, zobojętniać» Jego złość neutralizowały nowe perspektywy …   Słownik języka polskiego

  • normować — ndk IV, normowaćmuję, normowaćmujesz, normowaćmuj, normowaćował, normowaćowany «ustalać, ustanawiać normy; sprowadzać do pewnej normy; regulować, porządkować, ograniczać» Normować pracę. Czynności nie normowane. Normowany czas pracy. Przepisy… …   Słownik języka polskiego

  • prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… …   Słownik języka polskiego

  • rząd — I m IV, D. rzędu, Ms. rzędzie; lm M. rzędy 1. «pewna liczba ludzi, przedmiotów itp. stojących, umieszczonych jeden za drugim lub jeden obok drugiego; szereg» Długi, równy rząd czegoś. Pierwszy, środkowy, ostatni rząd krzeseł. Rzędy porzeczek,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”